hiç çok uzaklarda herkezin
yakınında hiç kimsen olduğu oldumu?hiç tanışmamış olsaydım dediğinde
kısada olsa mutlu günlere ayıp sevgili.yaşamış olmaksa sonu ayrılık ne çare .ne
diyeceğim kendime olsun yaşadın yok ama vuslatın.sus kalbim konuşma artık.
tesadüfen sana çarptığında bakışlarım bir daha toplayamadım. o günden beri
paramparça sol yanım.beni bana bıraktın bilirim. ama ben artık benim
değilim.kayıbım sana gelen bilmediğim yollarda.her adımım, acı yutkunup
söndüremediğim ateş içimde yokluğun.aşık olmaya verilirse karar kararım
sensin,kimseye söyleme kimse bilmesin.gülüşünün ucunda idam mahkumu ,ipin
ucunda sallanıyorum bir kez daha bakayım diye ölüme direnip.aşkın ana dili
hasretmiş ya lisanı hasret konuşturan beni.ben ah ben ne yapayım ki şimdi
beni....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder