29 Eylül 2013 Pazar

sokağa çıkmayı başardım

  kalabalık insana hep iyi gelir. caddenin kenarında dilenen anneyi görür haline şükredersin.bisikletli amcaya bakar "keşke bende bisikletle çıksaydım" dersin.el ele sevgililer görür umarsın hep böyle kalabiseler diye.

 birileri doğar birileri ölür kalabalığa bakarken sen. ayağına yapışan sakızdan kurtulmak istercesine çabalarsın .insanlara dalmak, kendini kaybetmek , belki uzunca dinlenmek istersin.
        güzel bir caminin önünden geçerken "nerden geldim ,nereye gidiyorum?neden varım? "felsefeerine biraz takıdıktan sonra içinden çıkamaz, güvercinlere bakarsın biraz da. ne zavallılardır onlarda.biri yem atsa da yese .şu az ötede dilenen kadın gibi.yürüyen merdivenle yerin altından gerçek hayata dönüş yapan güruh çıkar ,saf ,saf.geldiğine geleceğine pişmanlar,yanındakinden başkasını gözü görmeyenler,"şu pazar günü evde yatmak varken bu karıda beni dışarı çıkardı ya!"bakışlı adamlar.sürüp sürüştürüp öne çıkmaya çalışan palyaçolar(çoğu daha 20 bile değildir ;) .en sevdiğim tayfada şu karşıdan gelenler.birbirine ait olmak için gayretli , masum,trendi arayan şu genç insanlar.kafede sarsılarak kahkaha atan delikanlı gibi.
  velhasılı sokak iyi geldi.kim ne derse desin inanın ilacı yine insandı.ben günlük dozumu almış ,dinmiştim. yarına kadar.

        

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder